Ga naar de inhoud
Ramon Stoppelenburg
Menu
  • Home
  • Bio
  • Schrijver
  • Bestel het boek
  • Vertaler
  • Huisopppasser
  • Contact
Menu

Bingo! En nòg een tropische ziekte erbij

Geplaatst op 9 april 201616 februari 2023 door Ramon

Wonen in de tropen is als… nou, ik wil je niet vervelen met de clichés, maar het is geweldig. Het is charmant, het is ontspannend (ook al geeft het verkeer je misschien niet dat gevoel), het is HEET en je zult altijd horen dat de mensen aardig zijn en het ETEN geweldig.

Er zijn maar een paar dingen met het leven in de tropen waar je absoluut geen controle over hebt.

Als het bijvoorbeeld regent, regent het. De sluizen van de hel gaan open en het regent zoals het nog nooit heeft geregend. Je regendouchekop in je badkamer is als een slappe Disney-animatie voor mijn soort stortregens in Phnom Penh. Die misschien maar zo’n 30 minuten duurt en het stadsleven volledig kan verstoren (en de komende 4 uur zal ik de vloer moeten dweilen).

Met het kwik dat hoog opspringt voor het hete seizoen in april en mei, kijk ik natuurlijk uit naar deze buien. Alleen ’s nachts koelt het wat af. Als het overdag regent, zal de temperatuur nog hoger aanvoelen en is het leven net ook een sauna geworden.

Iets anders waar ik hier geen controle over heb, is ziek worden.

Natuurlijk heb ik in de afgelopen 5 jaar dat ik in Cambodja woon, geleerd om weg te blijven van bepaald voedsel en erg kieskeurig te zijn als het gaat om iemand die voedsel bereidt in een kraam aan de straatkant.

Ik heb ook geleerd hoe ik mijn gezondheid in het algemeen kan verbeteren door dagelijks te sporten en gezonder te eten en op goede dagen zo’n vijf maaltijden per dag te eten (ja, dat doet dat gewichtheffen).

En toen opeens, net na een lunch met vrienden, voelde ik me licht in mijn hoofd. Het soort licht in het hoofd dat je krijgt als je drugs gebruikt, maar ik gebruik helemaal geen drugs. Ik ging op een bed liggen om me een pauze te geven. Het moet de zon zijn geweest, toch? Het is warm buiten.

Toen wilde ik wat werk gedaan krijgen en ging ik achter mijn computer zitten. Een van de katten sprong op mijn schoot. En daar verdwenen de letters van mijn scherm. WTF? Hè?! Ik kijk naar mijn kat en hij heeft EEN OOG. Dit is niet goed, dat wel. Ik zie rare dingen.

En dat was het teken om naar buiten te gaan en mezelf te laten nakijken bij de kliniek in Phnom Penh. Ik kon mijn naam niet eens goed opschrijven bij de receptie. En het bloedonderzoek toonde het bewijs: Dengue Positief!

Oh. Shit.

Gedachten gingen door mijn hoofd over mijn laatste ziekteperiode, toen ik tyfus kreeg na een bezoek aan Indonesië en meer dan vijf weken plat lag! Ik was niet zo enthousiast over die ervaring!

Volgens de dokter kon ik niets anders doen dan heel veel drinken, de suikerspiegel verhogen en slapen. Heel veel slapen. Omdat je eigenlijk slaapt en die knokkelkoorts wegspoelt.

Alleen die ochtend kreeg ik hoofdpijn, een gigantische druk vormde zich achter mijn ogen. Ik kreeg een zak Tylenol-pijnstillers, maar de volgende dagen deed ik wat de dokter me zei. De hoofdpijn was weg. Ik heb geen pijnstiller aangeraakt. En ik sliep. Deed iets, las een boek of zo, en sliep nog eens 3 uur, had een vriend op bezoek, en sliep daarna nog eens 3 uur.

Zes dagen later wees een derde bloedonderzoek in de kliniek uit dat ik weer virusvrij was, maar ik zou nog twee weken nodig hebben om volledig te herstellen en mijn bloedplaatjes weer op het normale niveau te krijgen.

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Over mij

Welkom op mijn website. Ik ben schrijver, vertaler, reiziger en reisorganisator en "serial entrepreneur".

Mijn passie voor reizen uitte zich al in 2001 in één van de eerste social networks op het internet, mijn reisproject Letmestayforaday.com, en onder meer in een wekelijkse column in Sp!ts, mijn boek Letmestayforaday.com (Nijgh & Van Ditmar/Singel Pocket, 2004) en de verzamelbundel Fasten Your Seat Belts (2008, met onder andere Arjen Lubach, Murat Isik en Susan Smit).

Daarnaast was ik ook producent van de televisiedocumentaire One Couch at a Time (2014). Volgens het Nederlandse naslagwerk Bloghelden (Frank Meeuwsen, 2010) was ik de eerste blogger in Nederland.

In 2018 is de website van Letmestayforaday uitgeroepen tot UNESCO Digitaal Erfgoed door de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag.

Als sinds 2008, dus dit jaar al 15 jaar, organiseer ik ook de Expeditie Kilimanjaro en ben ik hoofdredacteur van het literaraire tijdschrift The Quiet Reader.

Na 11 jaar in Cambodja te hebben gewoond, verhuisde ik in 2021 naar Georgië, in 2022 naar Marokko en proefde ik ook nog even van het leven van Lissabon, Portugal. Och, dat werd wel een woonplaats waard! Meer?

Social Media

Op twitter kon je mij vroeger volgen via @ramonesnl, maar tegenwoordig beter hier op Mastodon. Je vindt met ook op Facebook en Instagram. Gezellig.

Meestgelezen blogs

  • Die ene week in Kugluktuk, in het koude noorden van Canada (2003)
  • De 26 beste websites om Remote Work te vinden
  • Date een man die reist
  • Het is nooit te laat om te solliciteren...
  • Over hoe Georgië niet werkte voor mij en ik weer verder reisde

In het Engels

In het Engels blog ik heel soms op Here I Go Again On My Own en op Somebody Had To Do It.

In de Media

WorldHum.com: Michael Yessis talks to the internet's first travel celebrity Interview with Ramon Stoppelenburg: The Godfather of CouchSurfing

MoveToCambodia.com: Q&A with expat Ramon Stoppelenburg, No More Goodbye Parties (2012)

The Phnom Penh Post 7 Questions: Ramon Stoppelenburg (2012)

Latitudes.nu: From Zwolle to Phnom Penh – Ramon Flicks the Switch in Cambodia

Bestel het boek

Nu verkrijgbaar voor slechts €9,99 (inclusief verzendkosten) zolang de voorraad strekt!

©J Ramon Stoppelenburg | Ontwerp: Krant WordPress thema