Dit is dan het VAARWEL CAMBODJA-bericht nadat ik het land verliet op 13 augustus 2021.
Ik bedank iedereen die me ooit heeft gesteund op deze bijna 12-jarige reis. Een uiterst kleurrijk hoofdstuk in het boek van mijn leven.
Bedankt voor je connectie hier, je toewijding in Phnom Penh, je tijd om te ontsnappen naar de meest comfortabele bioscoop die Zuidoost-Azië ooit heeft gehad, en je verlangen om het te zien uitgroeien tot wat het werd.
Kolyan Keth runt nu het Foodoo – Het $ 5 Gourmet Dinner Box-project, dat ik heb opgericht toen ik drie jaar geleden de behoefte zag aan bezorging van dinerboxen. Mijn trots en vreugde voor beter brood bakken in Cambodja, Sandwich Heaven, wordt doorgegeven aan de zeer professionele Khmer-managers. De geheime recepten voor mijn vegetarische notenkazen van De Notenkraker bewaar ik bij me (ik kan zo’n productie altijd ergens anders weer herstarten). De Engelse boekenbeurs van Phnom Penh, met een collectie van meer dan 1250 Engelse fictieboeken, is verhuisd naar Botanico Wine & Beer Garden.
Mijn project van het literaire tijdschrift The Quiet Reader, zal altijd een online project blijven met ’s werelds mooiste korte verhalen van nieuwe en opkomende auteurs. Maar stel je op een dag een Best Of-boek voor. Wordt vervolgd…
Het Flicks Community Movie House is voor altijd gesloten en de locatie is kaal gestript. Wat een enorme vreugde en verbondenheid met de gemeenschap gaf die baan me. Ik denk niet dat ik ooit zoveel mensen zal ontmoeten als door zo’n operatie.
Ik ben zo blij dat de plafondplaten de afgelopen weken niet naar beneden zijn gevallen, de projectorlamp niet is overleden, de airco nog maar één keer moest worden bijgevuld, niemand door de met termieten aangetaste vloerplanken onder het tapijt is gevallen – dus het kan allemaal lekker vanzelf instorten, in alle rust.
Door in Cambodja te wonen, heb ik kunnen reizen en de verschillende culturen kunnen ervaren in Thailand, Vietnam, Laos, Indonesië (waar de aardbevingen me maandenlang ernstige PTSD bezorgden), Singapore, Maleisië, maar ook verder weg in Japan (dat is “de meest mooie vrouw die ik ooit heb ontmoet, maar ik heb geen idee wat ze zegt”), Zuid-Korea en China.
Bedankt voor alle herinneringen, drankjes, het eten, bezoekende buitenlandse vrienden, de lach, de reizen, pub quizzen, fietstochten, brunches, stranden, sporten, eilanden en de vele vieringen die het allemaal te onvergetelijk maakten voor de rest van mijn leven.
Cambodja heeft zeker zijn ups en downs en ik heb mijn deel (en genoeg) gehad van alle tropische ziekten die je me kunt bezorgen (tyfus, iemand?), maar het zijn ervaringen die niemand ooit kan hebben weg van mij.
Er gaat een uitdrukking rond dat als je jezelf (of een bedrijf) in Cambodja niet aankan, je jezelf nergens anders aan kunt en ik zie daar een goed gevoel voor waarheid in.
Cambodja is een raar, soms verbijsterend, maar soms ook een echt magisch koninkrijk van wonderen – dat zal je je altijd blijven afvragen (en daarbij de relevante ministeries omkopen).
Ik ga verder en jaag mijn dromen en passies na. Het is tijd voor een nieuw leven elders.
Om een recente fanmail te citeren: Bedankt.
Bedankt. Bedankt. Bedankt. Bedankt. BEDANKT.